Jeżeli jesteś posiadaczem łącza internetowego, za pomocą którego masz możliwość podłączenia tylko jednego urządzenia (komputera) – współczuję. Operator w takim przypadku najprawdopodobniej za możliwość przyłączenia kolejnych urządzeń zażyczy sobie uiszczenia pewnej opłaty (a szkoda, bo fajnie by było móc używać dowolnej ilości laptopów czy telefonów komórkowych w swoim mieszkaniu, podłączonych do swojego łącza za które płaci się ze swojej kieszeni). Biorąc pod uwagę także fakt, że żyjemy w czasach, gdzie technologie mobilne rozwijają się bardzo szybko, i teraz większość, posiadać będzie właśnie laptopa czy telefon wyposażony w WIFI, a połączenia z internetem przez sieć komórkową nie należą do najtańszych. Z resztą po co płacić podwójnie, skoro mamy w już w domu mocne i stabilne łącze internetowe?
Co wiemy?
- Nie można podpiąć innego komputera – bo nie ma internetu,
- Nie można podpiąć Routera – bo na nim tez się nie da rozdzielić sygnału ,
- Internet jest – ale tylko na jednym komputerze.
Uwaga! Poniższe próby podzielenia łącza internetowego mogą być niezgodne z regulaminem Twojego providera, który po wykryciu zmian w sieci może nałożyć na Ciebie pewne kary (np. pieniężna) i/lub rozwiązać umowę w trybie natychmiastowym. Przed dokonaniem jakichkolwiek prób należy upewnić się, że nie zakłóci to stabilności sieci (inni użytkownicy tego nie odczują), nie dowie się o tym provider, lub wyrazi na to zgodę. Nie biorę odpowiedzialności za nieumiejętne wykorzystanie poniżej opisanej metody.
Co już możemy wywnioskować?
W związku z tym, że podczas podłączenia innych komputerów nie ma internetu, dochodzimy do wniosku, że operator zabezpieczył sieć po numerach MAC.
MAC jest unikalnym 48 bitowym numerem każdego interfejsu sieciowego (także twojej karty sieciowej). Operator zebrał numery wszystkich zarejestrowanych użytkowników, i ograniczył dostęp do sieci nieznanym numerom, nie będącym w jego bazie danych.
Jak obejść to ograniczenie?
Wystarczy najzwyklejszy router DSL (z wejściem i wyjściami RJ45 – Ethernet) może być też bezprzewodowy jeśli chcemy mieć laptopa lub telefon bezprzewodowo. (w przykładzie posłużył TP-Link TL-WR340G).
Upewniamy się że karta sieciowa nie ma wpisanego statycznego adresu IP. (Jeśli ma spisujemy dane na kartkę i ustawiamy DHCP1). Do niebieskiego WEJŚCIA wpinamy kabel który do tej pory wpięty był do karty sieciowej (ten od operatora). Następnie z WYJŚĆ LAN (żółte) prowadzimy kabel do karty sieciowej. Logujemy się na router wpisując w pole adresu do przeglądarki adres routera (patrz instrukcja): 192.168.1.1 i naciskamy ENTER kolejno wpisujemy nazwę użytkownika (patrz instrukcja): Admin i hasło: Admin
Przechodzimy na zakładkę Basic Settings > Network > WAN i w polu WAN Conection Type ustawiamy:
- Dynamic IP (jeśli karta sieciowa nie miała przypisanego adresu IP)
- Static IP (jeśli karta sieciowa miała przypisany numer IP – przepisujemy go z wcześniej przygotowanej kartki)
Po tym router powinien uzyskać taki sam adres jaki dostawała wcześniej karta sieciowa w komputerze.
Najprawdopodobniej jeszcze nie będzie możliwe połączenie się z Internetem. Gdy do przeglądarki wpiszemy jakiś adres powinien pojawić się komunikat informujący o wykryciu nieautoryzowanej karty sieciowej, oraz kontakt do Operatora.
Aby ominąć to zabezpieczenie przechodzimy na zakładkę Basic Settings > Network > MAC Clone i naciskamy przycisk Clone MAC Address To co spowoduje sklonowanie adresu MAC karty i przypisaniu go routerowi. Od teraz Operator powinien już przepuszczać router do sieci.
Możemy zweryfikować poprawność dotychczas wprowadzonych ustawień przechodząc na zakładkę Maintrance > System Tools > Diagnostic i pingujemy dowolny adres. Jeśli mamy odpowiedzi wszystko jest GUT.
Na komputerze nadal jednak nie mamy Internetu 🙁 Teraz w zależności od systemu operacyjnego (ale ja podam dla WINDOWS – działa od XP do Win 7 także na Linuxach) musimy zmienić wartość TTL.
W przypadku windowsów wchodzimy do rejestru (regedit) i odszukujemy klucza:
HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\services\Tcpip\Parametres
Po czym dodajemy nową wartość DWORD w następujący sposób:
- Nazwa wartości: DefaultTTL
- Dane wartości: 129 w systemie dziesiętnym
Ok, potem restart komputera i gotowe. Mamy dostęp do internetu. Aby internet był w każdym komputerze, dodajemy odpowiedni klucz do rejestru w każdym z nich.
WAŻNE! Po wpięciu się bezpośrednio kablem bez routera znów zalecam przywrócenie starych ustawień w komputerze, tj. usunąć DefaultTTL i uruchomić ponownie komputer, gdyż najprawdopodobniej nie będzie możliwości połączenia się z Internetem.
1 DHCP – (ang. Dynamic Host Configuration Protocol) umożliwia automatyczną konfigurację TCP/IP stacji roboczej (adres IP, maska, adres bramy itp.). Działa na zasadzie klient-serwer. Opisany jest w RFC-2131 i opiera się na identyfikacji komputerów na podstawie unikalnego sprzętowego adresu karty sieciowej zwanego MAC.