Jak zdążono zauważyć, Windows 7 Professional w standardowej instalacji pozbawione jest gier. Nic dziwnego, gdyż wersja ta wyprofilowana została jak sama nazwa wskazuje do rozwiązań biznesowych. No bo po co komu gry w pracy. W pracy się powinno pracować a nie grać. Wydawało się, że dobre czasy pasjansa pająka pójdą w niepamięć wraz z migracją systemów na nowsze. Kombinatorzy mogli już zauważyć, że zwykłe przekopiowanie plików z Program Files z grami nie wystarczy, bo gry i tak się nie uruchomią. Istnieje jednak inne, prostsze rozwiązanie, nie wymagające kopiowania, ściągania i innych takich operacji. Na rozwiązanie wpadłem dzięki mojej dziewczynie, która ów system posiada zainstalowany na swoim pececie w domu. Nie jest jeszcze związana z jakąkolwiek firmą oprócz uczelni z której to właśnie dostała ten system. 

Kontemplując o strasznej doli zwykłej świni, doszedłem do kilku wniosków. Pierwszym z nich jest to, że pospolite świnie mają przerąbany żywot. Po drugie, że jednak jest iskierka nadziei, że niebo nie jest dla nich obcym widokiem. Załóżmy, że żyjemy za zupełnie płaskiej ziemi. Nie takiej okrągłej, jaką znamy, ale takiej co ją trzyma słoń a pod słoniem jest żółw. Wychodzi sobie taka świnia na spacer, i nieba nie może zobaczyć bo łba do góry nie podniesie. Nie biorę pod uwagę sytuacji w której Świnia wychodzi pod górkę i tam pole widzenia świni kieruje się do góry co w efekcie sprawia, że zobaczy ona chmurki. NIE! Świnia ma stać poziomo na ziemi i patrzeć przed siebie!

Jeszcze sam nie napisałem, nie zacząłem ani nawet nie mam tematu na jaki będę pisał moją pracę licencjacką a potem magisterską. Ostatnią moją większą wypociną w Wordzie była paca maturalna ale to też już jakiś czas temu było. Poza tym edytora tekstowego używam raczej sporadycznie, żeby nie napisać wcale, bądź też używam tylko podstawowych funkcji jak pogrubienie tekstu czy podkreślenie. Tak się jednak złożyło że mam przyjemność poprawiać pracę licencjacką jednej ze studentek. W sumie to nie moje pierwsze poprawianie pracy ale tym razem natknąłem na niemały problem i zarazem wyzwanie. Uczelnia ściśle określiła wymogi edytorskie co do układu oraz kolejności poszczególnych części i  rozdziałów nie ma więc mowy że czegoś nie da się zrobić. Promotor zażyczył sobie, by strona tytułowa, podziękowanie, spis treści oraz jeszcze jakaś kartka była bez numerów, natomiast następne – zaczynające się od wstępu numerowały się zaczynając od 2. Czyli w skrócie, wszystko co było przed wstępem miało nosić numer 1 tylko że ten nie może być widoczny ani to w Wordzie, ani w .pdf ani na wydruku. Problem prosty do określenia bo wystarczy zacząć numerację od określonego miejsca w tekście. HA! No i właśnie w tym miejscu zaczęły się schody.